Najciekawsze rozdziały historii gminy

Jakub Markiel urodził się 20 lipca 1911 r. w Łodzi. Kiedy był dzieckiem jego matka odkryła w nim artystyczny talent i posyłała na prywatne lekcje rysunku. Na początku lat trzydziestych ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1933 r. otrzymał stypendium i przeniósł się do Paryża, gdzie mieszkał i kształcił się aż do wybuchu wojny i niemieckiej okupacji.

Wszystko zaczęło się 12. czerwca 1942 roku. Grupa więźniarek KL Auschwitz grabiła siano i wycinała wiklinę w okolicy Soły. Jedna z nich korzystając z okazji, że znajduje się nad wodą, uciekła. Nazywała się Janina Nowak. Była Polką. Jeszcze tej samej nocy, późnym wieczorem, wszystkim więźniarkom narodowości polskiej ogolono włosy. Ale to nie była wystarczająca kara. Niedługo potem przetransportowano je do nowo utworzonego podobozu w Budach. W późniejszym czasie do Polek dołączyły także Żydówki z innych krajów europejskich.

Wśród 45 rozsianych po południowej Polsce filii KL Auschwitz-Birkenau, Arbeits Lager Jawischowitz odznaczał się jednym z najwyższych wskaźników śmiertelności przebywających w nim więźniów. Wszyscy zdawali sobie sprawę, iż skierowanie do podobozu w Jawiszowicach grozi szybką śmiercią. W historii obozów koncentracyjnych był zresztą pierwszym obozem pomyślanym jako zaplecze siły roboczej więźniów do pracy w kopalni.

W latach 1914-1921 w walkach o odzyskanie niepodległości i obronę granic młodej Rzeczypospolitej uczestniczyło około 150 mężczyzn z Brzeszcz. Wielu z nich zginęło. Walczyli w różnych armiach, przeciw różnym wrogom, jednak cel zawsze był jeden: wskrzesić i obronić niepodległą Rzeczpospolitą.

Społeczność brzeszczańska, jako społeczność miejska, to twór młody i świeży. Pośród obecnych mieszkańców Brzeszcz niewiele jest osób mających tutaj kilkupokoleniowe korzenie. Ludność miasta w przeważającej mierze jest mieszaniną przyjezdnych z różnych stron Polski, najczęściej z terenów wiejskich, do pracy w kopalni, ich dzieci, bądź wnuków.

Kościół parafii pod wezwaniem św. Urbana został oddany i poświęcony 29. sierpnia 1876 roku. Mieszkańcy wsi wybudowali świątynię w zaledwie dwa lata, opierając się wyłącznie na własnych środkach finansowych. Wcześniej brzeszczanie korzystali z kościoła parafialnego w Oświęcimiu i pobliskiego kościoła w Jawiszowicach.