Zastępca Burmistrza Łukasz Kobielusz oraz przedstawiciele Rady Miejskiej w Brzeszczach wzięli udział w sobotę 5 marca w obchodach Narodowego Dnia Pamięci "Żołnierzy Wyklętych". Kwiaty i znicze złożono przy grobach żołnierzy wyklętych na cmentarzu w Jawiszowicach, m.in. przy grobie Jana Wawrzyczka - pułkownika WP, dowódcy Oddziału AK "Sosieńki" oraz pod pomnikiem w Jawiszowicach-Kółku. Organizatorem uroczystości było Towarzystwo Inicjatyw Lokalnych "Libero" w Brzeszczach.
Uroczystość upamiętniającą bohaterów podziemia niepodległościowego rozpoczęła się od złożenia kwiatów i zapalenia zniczy na grobach żołnierzy wyklętych na cmentarzu w Jawiszowicach. Następnie w kościele p. w. św. Marcina została odprawiona uroczysta msza święta, po której zebrani przemaszerowali pod pomnik w Jawiszowicach-Kółku, gdzie zapalono znicze i złożono kwiaty.
Na zaproszenie organizatora - Towarzystwa Inicjatyw Lokalnych (TIL) "Libero" w Brzeszczach - w jawiszowickich uroczystościach udział wzięła Członkini Zarządu Województwa Małopolskiego Iwona Gibas. Radę Miejską w Brzeszczach reprezentowali: Zbigniew Kolasa - Przewodniczący Rady Miejskiej, radni: Łukasz Korczyk, Stanisław Pastuszka, Aleksander Zontek, Jacek Wawro, Izabela Miłkowska - Prezes TIL.
Obecni byli także przedstawciele i przedstawicielki Rady Sołeckiej, OSP w Jawiszowicach, Koła Gospodyń Wiejskich, Stowarzyszenia Przyjaciół Jawiszowic, Fundacji Pobliskie Miejsca Pamięci Auschwitz-Birkenau oraz harcerze i harcerki drużyn działających w Gminie Brzeszcze.
Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. Został on ustanowiony przez Sejm RP w 2011 r., aby upamiętnić tych, którzy po II wojnie światowej z bronią w ręku przeciwstawiali się narzuconej siłą władzy komunistycznej.
Kim byli „Żołnierze Wyklęci”?
„Żołnierze Wyklęci” to żołnierze powojennego podziemia antykomunistycznego, którzy przeciwstawiali się narzuconemu siłą reżimowi komunistycznemu. Termin ten obejmuje niejednorodną grupę – od małych organizacji uczniowskich, przez podziemne drużyny harcerskie, lokalne grupy zbrojne, aż po ogólnopolskie organizacje polityczne i wojskowe. W propagandzie Polski Ludowej „Żołnierze Wyklęci” byli określani mianem „bandytów reakcyjnego podziemia” i „wrogów ludu”.
„Żołnierze Wyklęci” byli najliczniejszą w Europie antykomunistyczną konspiracją zbrojną. Działali na terenie całej Polski, w tym także na Kresach Wschodnich.
Przyjmuje się, że w latach 1944-1963 przez antykomunistyczną konspirację przewinęło się do 300 tys. osób. Podawane są też inne szacunki, które wskazują, że w okresie 1944-1956 przez wszystkie organizacje podziemia antykomunistycznego (grupy o charakterze zbrojnym, organizacje cywilne o charakterze antykomunistycznym) przewinęło się ok. 120 tys. osób, a w samych oddziałach bojowych walczyło ok. 20-25 tys. osób.
Działania podziemia antykomunistycznego
Działania podziemia antykomunistycznego były w większości wymierzone w oddziały UB, KBW czy MO. Odpowiedzią na te akcje były represje i prześladowania. W walkach podziemia z władzą zginęło ok. 9 tys. konspiratorów. Kolejnych kilka tysięcy zostało zamordowanych na podstawie fikcyjnych wyroków sądów lub zmarło w więzieniach.
Fenomen powojennej konspiracji niepodległościowej polega m.in. na tym, że była ona – aż do powstania „Solidarności” – najlepiej zorganizowaną formą oporu społeczeństwa polskiego wobec władzy komunistycznej. „Żołnierze Wyklęci” są dla wielu wzorem postawy patriotycznej i obywatelskiej.
Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”
Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” jest obchodzony od 2011 r. Ustawę o ustanowieniu tego święta skierował do Sejmu RP śp. Prezydent RP Lech Kaczyński. – Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” ma być wyrazem hołdu dla żołnierzy drugiej konspiracji za świadectwo męstwa, niezłomnej postawy patriotycznej i przywiązania do tradycji niepodległościowych, za krew przelaną w obronie Ojczyzny – podkreślił Lech Kaczyński. Ustawa została uchwalona 3 lutego 2011 r.
Wybór daty nie jest przypadkowy. Upamiętnia on mord dokonany na przywódcach IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. Zginęli oni 1 marca 1951 r. w więzieniu przy ul. Rakowieckiej od strzału w tył głowy. Tworzyli kierownictwo ostatniej ogólnopolskiej konspiracji kontynuującej od 1945 r. dzieło Armii Krajowej.
źródło:
Ministerstwo Edukacji i Nauki